Niniejszy raport przedstawia kluczowe wnioski ze wstępnej oceny programów edukacyjnych w zakresie cyberbezpieczeństwa w siedmiu krajach europejskich: Czechach, Francji, Niemczech, Grecji, Polsce, Rumunii i na Ukrainie. Kraje te zostały wybrane, ponieważ wszystkie są uczestnikami otwartego zaproszenia do programu Google.org Cybersecurity Seminars. Celem tej oceny jest ustanowienie punktu odniesienia dla postępów w edukacji w zakresie cyberbezpieczeństwa oraz zidentyfikowanie przykładowych programów i praktyk. Ocena obejmuje szeroki zakres programów edukacyjnych w zakresie cyberbezpieczeństwa. Obejmuje to nie tylko specjalistyczne kursy z zakresu cyberbezpieczeństwa, ale także ogólne programy informatyczne i te, które łączą cyberbezpieczeństwo z polityką lub biznesem. Analizowane są również programy łączące różne przedmioty, takie jak sztuczna inteligencja i cyberbezpieczeństwo, a także kursy z zakresu polityki, które zawierają elementy cyberbezpieczeństwa. Zakres oceny jest ograniczony do stopni uniwersyteckich i nie obejmuje innych instytucji szkolnictwa wyższego.
Niniejszy przewodnik jest przeznaczony przede wszystkim dla uniwersytetów i innych instytucji szkolnictwa wyższego uczestniczących w programie Google.org Cybersecurity Seminars. Jest on skierowany do mistrzów wydziałowych i mistrzów EDI tych programów. Oprócz seminariów Google.org Cybersecurity Seminars, niniejszy przewodnik może być również istotny dla innych organizacji zaangażowanych w praktyczną edukację w zakresie cyberbezpieczeństwa.
DOSTĘPNOŚĆ PROGRAMÓW STUDIÓW W ZAKRESIE CYBERBEZPIECZEŃSTWA RÓŻNI SIĘ W POSZCZEGÓLNYCH KRAJACH EUROPEJSKICH
Studenci zainteresowani cyberbezpieczeństwem mają do wyboru wiele opcji kształcenia uniwersyteckiego. W każdym kraju znaleźliśmy średnio 28 kierunków związanych z cyberbezpieczeństwem na 109 uniwersytetach. Liczba dostępnych kierunków różni się jednak w zależności od kraju. W górnym zakresie, odkryliśmy 50 kierunków studiów licencjackich i magisterskich na Ukrainie, 32 w Niemczech, 28 w Polsce i Czechach, 26 we Francji, 20 w Grecji, a w dolnym zakresie, znaleźliśmy bardziej ograniczony wybór w Rumunii, z zaledwie 12 kierunkami cyberbezpieczeństwa w ofercie.
CYBERBEZPIECZEŃSTWA ZACHOWUJĄ RDZEŃ TECHNICZNY, ALE SĄ CORAZ BARDZIEJ INTERDYSCYPLINARNE
Wiele z badanych przez nas programów z zakresu cyberbezpieczeństwa koncentruje się na kwestiach technicznych, a jednocześnie uwzględnia umiejętności miękkie lub społeczne/polityczne aspekty cyberbezpieczeństwa. Obejmuje to na przykład moduły dotyczące etyki i przestępczości, co można zaobserwować na Uniwersytecie w Poczdamie i Uniwersytecie w Marburgu. Podobnie, Wyższa Szkoła Ekonomii i Nauk o Człowieku w Warszawie oferuje moduły z zakresu "bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w Internecie" oraz "wojny informacyjnej i hybrydowej" w ramach programu studiów licencjackich z zakresu cyberbezpieczeństwa, obok modułów technicznych z zakresu programowania i kryptografii. Na Uniwersytecie Technicznym w Brnie w Czechach studenci pracujący nad uzyskaniem tytułu inżyniera w dziedzinie cyberbezpieczeństwa mogą zapisać się na moduł "Prawo techniczne".
OKOŁO JEDNA CZWARTA UNIWERSYTETÓW WSPÓŁPRACUJE Z SEKTOREM PRYWATNYM W CELU ZAPEWNIENIA LUB PODNIESIENIA POZIOMU CYBERBEZPIECZEŃSTWA
Poziom współpracy z sektorem prywatnym różni się w zależności od kraju. Największe zaangażowanie partnerów odnotowano we Francji, gdzie 46% programów studiów jest wspieranych przez partnerstwa z sektorem prywatnym. W Polsce i Grecji odsetek ten wynosi dokładnie 25%. Na niższym końcu spektrum znajduje się 21% programów studiów w Republice Czeskiej i 19% w Niemczech, a na Ukrainie tylko 12%. Rumunia jest jedynym krajem, w którym nie zidentyfikowano żadnego partnerstwa. Niniejsza ocena współpracy z sektorem prywatnym jest jednak ograniczona do danych publicznych, co oznacza, że może istnieć znacznie więcej współpracy niż zidentyfikowaliśmy.
Najczęściej nawiązywane są partnerstwa z międzynarodowymi firmami, w tym Microsoft, IBM i Cisco. Microsoft i Cisco zawarły partnerstwa publiczne z uniwersytetami w Ukrainie i Polsce, a Cisco nawiązało podobne partnerstwa w Grecji. W Ukrainie studenci Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Ekonomicznego im. Simona Kuznetsa mają dostęp do akademii Microsoft IT, a studenci Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Radioelektroniki mają dostęp do Akademii Sieci Cisco. Podobnie studenci Mediterranean College w Grecji mają możliwość korzystania z laboratoriów sieciowych z certyfikatem Cisco i laboratoriów Microsoft Azure, a także uzyskania certyfikatu Cisco Certified Network Associate (CNNA).
Uczelnie czasami współpracują z lokalnymi firmami, starając się zapewnić studentom więcej regionalnych możliwości edukacyjnych i zaangażowania. We Francji studenci ESIEE Paris, School of Engineering in Electrotechnics and Electronics mają dostęp do staży i wydarzeń branżowych dzięki kontaktom z lokalnymi partnerami.e, studenci ESIEE Paris, School of Engineering in Electrotechnics and Electronics mają dostęp do staży i wydarzeń branżowych dzięki kontaktom z lokalnymi partnerami.
NAUKA W KLASIE POZOSTAJE DOMINUJĄCYM MODELEM EDUKACJI W ZAKRESIE CYBERBEZPIECZEŃSTWA
We wszystkich ocenianych przez nas krajach większość kursów odbywa się w tradycyjnych salach lekcyjnych z wykładami i zajęciami. Oferta alternatywnych modeli kształcenia różni się jednak w zależności od kraju. We Francji studenci mogą oczekiwać, że spędzą kilka miesięcy studiów na odbyciu stażu, i dotyczy to zarówno studiów licencjackich, jak i podyplomowych. 65% badanych kierunków studiów we Francji obejmowało staż lub praktykę branżową, w porównaniu do 35% w Polsce, 34% w Niemczech i 20% w Grecji, przy braku znanych staży lub praktyk branżowych w Czechach, na Ukrainie i w Rumunii.
Na przykład we Francji studenci studiów licencjackich na kierunku informatyka na Uniwersytecie w Lille odbywają trzymiesięczny staż w ostatnich miesiącach studiów, podczas którego wykorzystują wiedzę zdobytą podczas studiów w środowisku biznesowym. Absolwenci cyberbezpieczeństwa na Uniwersytecie Grenoble Alpes odbywają pięciomiesięczny staż. W Grecji studenci University of Thessaly mogą odbyć opcjonalny staż na trzecim roku studiów. Takie staże mają na celu przynieść korzyści zarówno studentowi, jak i uniwersytetowi: student może wykorzystać wiedzę i umiejętności zdobyte podczas studiów, podczas gdy wydział wzmacnia swoje relacje z branżami przyjmującymi.
Inne przykłady nietradycyjnych metod nauczania można znaleźć na różnych uniwersytetach w całej Europie. Na Uniwersytecie Saarland w Niemczech studenci studiów licencjackich muszą uczestniczyć w sesjach praktycznych w uniwersyteckim laboratorium cyberbezpieczeństwa. W ESIEE Paris we Francji studenci spędzają cztery miesiące pracując w zespołach nad multidyscyplinarnymi projektami zaproponowanymi przez partnerów branżowych lub wykładowców. Na Czeskim Uniwersytecie Technicznym studenci mają dostęp do laboratorium etycznego hakowania o nazwie HackingLab, prowadzonego we współpracy z NN Group. HackingLab daje studentom możliwość ćwiczenia umiejętności etycznego hakowania w kontrolowanym środowisku. Oprócz tego Czeski Uniwersytet Techniczny prowadzi również Laboratorium Kryminalistyczne i Laboratorium RFID, przy czym to ostatnie koncentruje się na bezpieczeństwie kart chipowych i innych tematach.
NIEWIELE UNIWERSYTECKICH KIERUNKÓW CYBERBEZPIECZEŃSTWA AKTYWNIE PROMUJE RÓWNOŚĆ, RÓŻNORODNOŚĆ I INTEGRACJĘ (EDI)
Publicznie dostępne są ograniczone dane dotyczące rekrutacji studentów na studia z zakresu cyberbezpieczeństwa. Ten brak danych utrudnia wyciągnięcie ostatecznych wniosków na temat charakterystyki studentów tych programów. Stwierdziliśmy jednak, że tylko kilka programów aktywnie podkreśla równość, różnorodność i integrację (EDI), na przykład na stronach internetowych programów studiów lub w powiązanych materiałach rekrutacyjnych, lub stworzyło specjalne inicjatywy mające na celu promowanie EDI. Istnieją wyjątki od tego trendu, a godnym uwagi przykładem jest BRNO University of Technology. BRNO organizuje Letnią Szkołę IT, której celem jest inspirowanie dziewcząt w wieku szkolnym w Czechach do nauki informatyki.
Program Google.org Cybersecurity Seminars wspiera kursy seminaryjne z zakresu cyberbezpieczeństwa na wybranych uniwersytetach i innych kwalifikujących się instytucjach szkolnictwa wyższego w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Afryce, aby pomóc studentom dowiedzieć się więcej o cyberbezpieczeństwie i zbadać ścieżki rozwoju w tej dziedzinie. Program aktywnie wspiera rozwój szkoleń z zakresu cyberbezpieczeństwa na uniwersytetach, aby budować zróżnicowaną siłę roboczą potrzebną do pomocy najbardziej narażonym organizacjom w zapobieganiu potencjalnym cyberatakom. Zajmuje się również nowymi zagrożeniami związanymi ze sztuczną inteligencją (AI), zapewniając studentom zrozumienie opartych na AI zmian w krajobrazie cyberzagrożeń i pomagając im skutecznie zintegrować AI z praktycznymi środkami cyberbezpieczeństwa.
Oczekuje się, że uczestniczące uniwersytety będą aktywnie promować równość, różnorodność i integrację w ramach swoich programów. Powinny one zachęcać do silnego uczestnictwa osoby z różnych środowisk i tworzyć integracyjne środowisko edukacyjne, wzbogacając w ten sposób ogólne doświadczenie edukacyjne i wzmacniając społeczność cyberbezpieczeństwa.
Loading…
